Mijn tweede marathon

Ik hoor het te vaak. Dat mensen te jong bij ons worden weggehaald of dat mensen niet meer kunnen doen wat ze graag zouden willen doen. 
Ik denk dan altijd maar: we leven nu! 
Dat gewauwel over wat iemand wil doen als hij 65 is ( o ja 67). 
O en we moeten sparen, verzekeringen afsluiten en zorgen voor de oude dag. Maar, ik vind, we leven nu! Nu de dingen doen die je graag wil doen, voor zover dat binnen je vermogen ligt. 
Al heel lang zou ik dolgraag eens naar Zweden willen. De noordelijke landen trekken me enorm aan. Het komt er maar niet van. De kinderen hadden zo hun wensen en beslommeringen, kosten hier en kosten daar. Noem maar op. 
Om mijn kennis van de Zweedse taal bij te houden ben ik met Fredrik gaan mailen. Een Zweedse man die zo'n 250km boven Stockholm woont. Fredrik liep in juni zijn eerste marathon. In Stockholm. 
Zijn voorbereiding was belabberd. Zweden had een koude, lange en donkere winter met zo veel meer sneeuw dan ze ooit hadden gehad. Dat is voor een hardloper niet echt fijn. Toch zette hij door en liep Stockholm net even onder de vier uur. Laaiend enthousiast. 
Op de een of andere manier kwam er bij mij een vonk op een smeulend vuurtje terecht. Ja, ik ga toch ook weer een marathon doen. 
In Stockholm! 
Twee vliegen in één klap. Toch een keer naar Zweden, en toch nog weer eens een marathon! 
En, ik ga het doen ook. Niet het me alleen maar voornemen.. Maar gaan! 
We leven nu, toch? 
Nu ben ik in staat om die afstand te lopen. Op mijn 67ste moet je dat maar weer afwachten. 
Het is nog lang geen juni 2012. En zo ver vooruit plan ik nooit. Dit nu wel!! 
Fredrik heeft me inmiddels ingeschreven en mijn enthousiasme heeft zij uitwerking gehad op twee van mijn loopmaatjes!


Mijn loopgroep, door enkelen 'de marathon groep' genoemd, gaat zich vanaf 1 augustus voorbereiden op de marathon van New York.
Een doel waar ze net zo naar uitkijken als ik naar Stockholm. New York trekt mij nou totaal niet. Daaraan meedoen zou ik dan alleen doen om het te kunnen rond vertellen. Niet dus. Maar ik ga wel lekker meetrainen. Het is me namelijk erg goed bevallen om met de groep een dergelijke voorbereiding te doen. Een zoektocht naar een marathon op dezelfde datum, maar dan dichterbij, leverde weinig op.
Ja, de Berenloop. Dat leek me ook wel wat. Zodra het inschrijven mogelijk was, midden in de nacht, zat ik klaar achter de pc. 
Het lukte me ook nog. Ik sta ingeschreven voor de halve marathon op Terschelling. Mocht het trainen erg lekker gaan dan laat ik het omzetten naar een hele marathon.


Welke dus mijn tweede gaat worden, Stockholm of Terschelling is nog niet zeker.