Aan de vooravond van de kalender

Stockholm is nog ver weg in de agenda. Maar het trainen voor iets dergelijks is minstens zo leuk als het doel zelf.  De groep waar ik mee train werkt volgens een kalender welke de lopers in 100 dagen klaarstoomt voor het evenement. Honderd dagen voor juni, dat gaat dus ergens eind februari of begin maart van start. Voor New York cq Terschelling beginnen de trainingen eind deze maand of meteen in augustus. Voor Amsterdam zag ik een klein beetje tegen het vele trainen op. Er zou nogal wat tijd in gaan zitten en ik doe ook nog wel wat andere dingen. Maar al rennend had ik toch een bepaald gevoel te pakken. Een click? Een virus? In elk geval liep ik nooit met tegenzin, altijd met goede moed en het verveelde me geen moment. Met name de duurlopen vond ik geweldig om te doen. Twee uur, twee en een half uur, zelfs drie uur achter elkaar rennen. Geen dag spierpijn, geen dag stram.
De afgelopen dagen had ik wat last van mijn enkel of achillespees. Oef. Aan de vooravond van een marathon training zit ik daar niet op te wachten. Voorzichtig vroeg ik aan trainer Jan of hij er rek en strek oefeningen voor had. Jan keek me verbaasd aan: "waar heb je dan pijn?"
Nou ja pijn is een groot woord. Tijdens het lopen absoluut geen last. Maar daarna is wandelen toch wel wat gevoelig. De zelfde avond nog floepte er een mail van Jan in mijn scherm. Ik heb het nog niet gelezen. Maar mijn oog viel wel op "hardnekkig" en...."einde loop carrière"
*slik*  Dat is nou niet iets wat ik wil horen of lezen. Verre van dat!
De afgelopen week hield ik me toch maar een beetje koest. Dan maar even wat meer rust. Alleen op dinsdag liep ik met mijn groep de gebruikelijke interval. Schoorl bliezen we af vanwege de harde wind (niet vanwege die regen!). Dus die avond had ik ook rust. Zaterdag mocht ik de training van Janneke overnemen. Als trainer kan je dan zelf een zodanig programma samenstellen dat de groep lekker aan de bak kan en dat jezelf er bij staat of er achteraan hobbelt. Het kwam me goed uit. Bovendien werd de training, zoals ik het opving, als leuk en afwisselend ervaren.
's Avonds geen last van de enkel. De dag erna was de dag van de duurloop. Normaal pak ik dan even twee uur. Ineke meldde dat ze pas in de middag kon. Ik besloot om maar in de ochtend te gaan. Het was nog droog en de temperatuur was er goed voor. Een rondje van 14km leek me ruim voldoende en ik nam een niet al te hoog tempo. Ik heb mijn rondje naar Wijk aan Zee, door het duin richting Heemskerk en van daar uit naar huis zonder enige last kunnen pakken. Ook daarna, geen enkel probleem.
Ik blijf wel voorzichtig. Op maandag wandel ik altijd een uurtje met de buurman. Dat doen we nu niet.
We gaan, lach niet, zwemmen......fietsen (na goed overleg)