De van Dam tot Damloop 2011

Ieder zichzelf respecterend hardloper doet gewoon een keer mee aan die van Dam tot Damloop. En na 1 deelname ga je nog eens. Het is een hardloopfeest en een gezellig evenement. Zelfs wanneer het regent.

Na jaren met het Zaans Medisch Centrum te hebben mogen meelopen moest ik dit jaar op zoek naar een andere ingang. Die had ik snel gevonden ik kon zowel met het werk van Bart mee als met het werk van Martijn. Uiteindelijk ben ik met Martijn meegegaan en mijn startnummer van Bart ging naar een ander uit onze loopgroep.

Vanmorgen haalde ik eerst Aad op en daarna Martijn. We reden naar Zaandam, parkeerde achter het station en  konden meteen in de pendelbus stappen. In Amsterdam had Kempen en Co een cafe afgehuurd. We konden er een kop koffie drinken, ons eventueel omkleden en twee dames reikten een tasje uit met een banaan, sportdrank en een energyreep. Een leuk, sympathiek gebaar. Goed geregeld door Kempen & Co!

We gingen redelijk op tijd, door de regen, naar de startvakken. Op tijd, maar toch.. ter plekke moest ik op zoek naar een tas en door de regen wilde mijn sticker niet plakken. Dat is nou weer iets waar mijn hartslag van omhoog schiet. Het werkte behoorlijk op mijn zenuwen. Ik rende terug naar een kraam waar zo goed en kwaad als het kon mijn nummer op de tas werd geniet. Als een speer weer terug naar de juiste vrachtwagen om mijn tas in te leveren. Op dat moment had ik nog maar 8 minuten over voor de start. Die regen, nou ja, maar dat gehannes is niet goed voor mijn zenuwen....
Toch  nog even snel een plas gedaan, die natuurlijk langer duurde dan normaal. Ik sjeesde weer verder naar mijn startvak en... kon meteen door.

Mijn snelste tijd op dit parcours was 1:21 en een beetje. Ik had mezelf de opdracht gegeven daar 1:15 van te maken. Dat is een behoorlijke sprong maar met mijn trainingen van de afgelopen tijd zeker niet een onmogelijke sprong.
In de tunnel liet mijn belt los. Ik kon hem nog net opvangen en nam niet de moeite die weer om te doen. Ik nam hem in mijn hand en rende door. Om 1:15 te halen moest ik meteen aan de bak. Geen tijd de verliezen. Rennen!
Na de tunnel werden we getrakteerd op een enorme hoosbui. In de verte hoorde ik het donderen. Normaal voor mij één van de weinige redenen om niet te gaan lopen. Nu was ik al onderweg en niet meer te stoppen.
Er zaten wat tussentijden in mijn hoofd geprent en die kon ik bijna overal halen. Het gaf me elke keer weer een boost als ik binnen die tijden op bijvoorbeeld de 4km, 10km of waar dan ook was. Nergens zakte ik in. Ik kon lekker het tempo er in houden en bleef me sterk en goed voelen. En dat is me liever dan een enorme toptijd. Vlak lopen en niet 'naar de kloten'  over de finish. Heerlijk!
Het is uiteindelijk 1:15:34 geworden.(Een pr!!) En daar ben ik heel erg blij mee!

Er was ondanks de regen toch redelijk wat publiek op de been. Heel geinig wanneer iemand die je nog niet zo goed kent (Marcel en Saskia!!), je wel herkent tussen de lopers en van de kant af naar je roept. Ook dat geeft je het nodige zetje!

Kempen & Co had ook nog eens op het vip terrein een tent neergezet en daar waren heerlijke belegde broodjes, koffie, thee, allerlei andere lekkernijen en bier.