Onverwacht, maar welkom gezelschap!

Gisteravond, na een feestje, leek het me verstandig om de wekker maar te gaan zetten. Om acht uur vanmorgen stond er weer een lange duurloop op de agenda. Drie uur was de insteek. Ik gooide mijn plan nog even op twitter en kreeg van Rob Viveen al de reactie: "Dat gaat wellicht weer leesvoer opleveren ;-)"

Leuk zo'n opmerking dacht ik onderweg. Nu moet ik wel weer aan de bak als ik thuis ben. En dat gaat niet meevallen want veel is hetzelfde. Wat ik vorige keer niet had geschreven doe ik dan bij deze nog even. Mijn route gaat twee keer over een stukje van de Assendelftse dorpsstraat. Een mooi stukje met een paar mooi in het Zaans  groen geschilderde houten huisjes. Maar verder; dezelfde route, weer vroeg van start, weer lekker koel in het begin en weer coach Frans aan mijn zij. En, niet te geloven, na tien kilometer gaf hij weer de pijp aan Maarten. Hij durfde nog 20km niet aan. Zijn marathon in Keulen gaat niet door. Dat liet hij wel doorschemeren. Hij gaf me weer zij forerunner. En ik kon weer alleen verder. Ik moet zeggen dat het me iets meer moeite kostte om het tempo er in te houden dan vorige week. Drie weken op een rij met op zaterdag of zondag een dergelijke loop ga ik dan toch in de benen voelen. Frans hamert er voortdurend op dat ik iedere 5km even de tijd moet nemen om wat te drinken. Dat gehaast drinken is flauwekul. De helft valt ernaast en dat water heb je echt wel nodig. Eigenwijs als ik ben (de kat was nu toch van huis) liep ik bij de 15km door. Dat drinken deed ik rennend. Pas bij de 21km zou ik mijn gel nemen en inderdaad even stoppen. Bij de 25km zou ik dan eens kijken of het echt niets uitmaakt. Nee het maakte niets uit. Ik kan net zo goed even stoppen en water drinken. 

Bij de 25km liep ik me te bedenken dat ik toch echt een loper ben die graag gezelschap heeft. Al loopt er maar één persoon naast me. En net op dat moment zag ik André op me afkomen. Die kwam dus als geroepen. Hij kwam uit Krommenie vandaan gelopen en zou richting Beverwijk gaan. Ik draaide me resoluut om. Vanaf dat punt maakte het toch geen moer meer uit welke richting ik zou pakken. En als ik met André zou oplopen had ik in elk geval 6km lang hem als gezelschap. Aangenaam gezelschap!

Het is vandaag, uiteindelijk 33km geworden in 3uur en 1 minuutje. 

Die laatste 3km waren niet zo heel erg makkelijk. Daarmee ben ik dus meteen maar weer gewaarschuwd. Het zal straks ik Amsterdam op dat punt ook echt niet vanzelf gaan!