Het lijkt op een gegeven moment steeds moeilijker worden je tijd te verbeteren. Sinds juli 2010, trainend voor mijn eerste marathon, ben ik wat meer gaan trainen maar heb ik ook wat meer structuur in mijn trainingen aangebracht. Door minder mooie familieomstandigheden kon ik niet uit die marathon halen wat ik me er van had voorgesteld. Toch is het trainen op die manier me heel goed bevallen. Begin dit jaar begonnen de tijden daarmee in de pas te lopen.
In mei liep ik in Schagen te jubelen na de finish. Na een paar jaar met ups en downs eindelijk eens een mooie verbetering in mijn eindtijd, en, niet onbelangrijk, ook genoten van het lopen.
Er was op dat moment nog een maand te gaan tot de Marquetteloop. Zou het me daar gaan lukken weer eens een pr te lopen?
Zondag 19-06 was het zover. Balend stond ik in het startvak. Niet één trouw loopmaatje om me aan op te trekken en vooral, een vervelende wind die we drie keer, twee kilometer lang tegen zouden hebben.
Het beste er van maken dan maar.
Tijdens het wachten stond ineens André naast me. Dat kwam even mooi uit! We zijn aan elkaar gewaagd in tempo. We besloten er dan ook samen voor te gaan.
Bij de eerste ronde van 7 kilometer probeerde ik goed mijn kunnen in te schatten, niet te snel. Niet te langzaam. Eenmaal op stuk parcours met die akelige wind tegen kreeg ik iets strijdbaars. Wat nou wind! Rennen! André was ik kwijt. Ik liep zo goed als alleen tegen die wind in.
Vlak na de eerste doorgang liep hij toch weer naast me en samen met twee onbekende lopers vormden we een treintje. Beurtelings liep er iemand voorop. Het tempo lag iets lager dan ik wilde, maar de beperkte luwte van de andere lopers leverde me wel wat herstel op. Bij de derde doorgang liep André nog steeds bij me. De anderen waren we kwijt. We hadden nog een ronde van 7 kilometer te gaan.
Ergens tegen de wind in kwam weer het verbetene bij me naar boven. Immers, een pr was nog mogelijk. André kon me helaas niet meer bijhouden. Ik vocht als een leeuw. Ik zou me niet op mijn kop laten zitten door die wind. Kom nou. Ik had niet voor niets zo getraind als de laatste maanden!
Met 1.45.59 kwam ik over de finish. Een pr! Toch nog!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten